maandag 27 september 2010

The End Of A Long Journey

Dit wordt zo ongeveer wel mijn laatste verhaaltje want onze reis is ten einde. We hebben 5 weken rond en in New York gezworven. We waren te gast bij de Great Kills Yacht Club op Staten Island, waar we o.a. uitgenodigd werden voor de jaarlijkse picnic, nou ja, eigenlijk meer een eetfestijn.


Heerlijke salades en van alles op de bbq en spelletjes voor de kinderen.


Crabrace

We hebben er een paar dagen regen gehad maar daarna was het weer erg heet en we verkassen naar een andere ankerplaats om even te kunnen zwemmen. Het water is niet schoon en er is verder niets te beleven, dus gaan we weer naar Sheepshead Bay in Brooklyn. Ook daar zijn we met onze dinghy aangeland bij een bootjesclub. We voelen ons er heel erg welkom, mogen gebruik maken van de douches en wederom een uitgebreide einde-seizoen-bbq. We hebben heel wat uurtjes in de metro gezeten want we zijn op zoek gegaan naar een auto. Ook maakten we kennis met de vissermannen in het haventje.


De steigertjes van de vissermannen en het clubhuis van de bootjesclub in Brooklyn


Ontzettend vriendelijke mannen die meer bier drinken dan vissen. We krijgen een emmer vol blauwe krabben en een recept om ze te koken + nog voor 3 dagen andere heerlijke verse visjes.



Eerst denken we dat ze niet meer leven maar zodra we de kraan openzetten gaan ze weer lopen in de gootsteen. We brengen een pan water aan de kook, dompelen ze een voor een halve seconde onder. Daarna 5 minuten stomen. Ze verkleuren dan van blauw naar rose en dan maar peuteren. We vinden ze heel erg lekker.

We zijn nog een paar dagen in de ban geweest van hurricane Earl die toch wel gevaarlijk dichtbij kwam. We krijgen van iedereen advies hoe en waar we het beste de boot kunnen neerleggen, allemaal heel tegenstrijdig. We hopen dat het advies van de vissers het beste is en dat er niets aan de hand zal zijn. Zij zijn immers de mannen van de zee. En dat was ook zo. De orkaan draaide verder van de kust af, dus helemaal geen wind. Wel de dag erna maar ons anker hield weer goed. We halen Kim op van het vliegveld en hebben daarna nog zoveel mogelijk afspraakjes om ergens wat te drinken, gezellig samen een hapje te eten. Want ….

het wordt tijd om uit New York te vertrekken. De vissers varen nog even vlak langs en nemen luid toeterend afscheid. Voorlopig niet zulke lekkere verse visjes meer op onze bbq.

Het laatste stuk van onze reis gaat 100 mijl noordwaarts over de Hudson River. We varen weer de haven van NY binnen en met heel veel wind zeilen we langs Manhattan.



De jachtclub van Manhattan met op de achtergrond de kranen van ground zero.



We ankeren aan de Jersey kant van de rivier vlakbij de George Washington Bridge. ’s Avonds hebben we mooi zicht op Manhattan en de verlichtte brug.

De tweede dag varen we over een stuk rivier dat meer dan 7 km. breed is. Toen Henri Hudson 401 jaar geleden met zijn zeilschip de Halve Maan hier voer, noemde de Nederlandse bemanning van het schip dit stuk water Zuyderzee. Nu heet het Tappan Zee. Hudson zocht in opdracht van de VOC naar een kortere vaarweg naar Indie. Hij dacht dat dit water uitkwam aan de andere kant van Amerika. Uiteindelijk liep hij vast bij wat nu Albany heet. Het waait nog steeds stevig, dus zoeken we snel een ankerplaatsje voor de nacht. We ankeren bij het plaatsje Ossening, vlakbij de beroemde SingSing prison. Aan het einde van de dag gaat, zoals bijna altijd het geval is, de wind helemaal liggen en kunnen we rustig slapen. We gaan niet naar de wal want we zullen de hele winter nog de tijd hebben om de Hudson Valley te verkennen.

De volgende ochtend worden we midden op het water aangehouden door een bootje van de sheriff, dat staat er tenminste met grote letters op. We moeten stoppen en zij maken hun bootje vast aan onze boot. 5 man aan boord: 2 douane, 2 UScoast guard (homeland security heet dat sinds 9/11) en de county sheriff zelf. Een hele lijst met vragen, heb je drugs, heb je wapens aan boord, waar kom je vandaan en waar ga je naartoe. Na een half uur zijn ze tevreden en mogen we verder. We varen nu door het mooiste stuk van de Hudson. Hier is de rivier weer smal en kronkelt hij door het berglandschap.


We passeren West Point, waar toekomstige legerofficieren worden opgeleid. Intussen regent het heel erg hard en zoeken we al vroeg in de middag beschutting achter Pollepeleiland. Niemand weet waarom dit eiland zo heet. ’s Avonds horen we dat Brooklyn getroffen is door 2 tornado’s waarbij 1000 grote bomen zijn ontworteld en geknakt. Wonder boven wonder kwam hierbij slechts een persoon om het leven. Waren wij even op tijd weg.

De volgende dag hebben we even genoeg van de storm en de kou en daarom reserveren we voor 4 dagen een mooring bij de Jachtclub in Poughkeepsie. En alweer een gezellige bbq! We huren een auto en rijden naar Craryville nabij het plaatsje Hudson waar we Mark ontmoeten in zijn huis dat de komende winter ons onderkomen gaat worden. De omgeving is prachtig zeker nu de Indian Summer begint. De grote variĆ«teit aan boomsoorten maakt prachtige herfstkleuren. We rijden langs hele mooie plaatsjes en bekijken de rivier nu vanaf de bruggen.


Op dinsdag 21 september zien we dit mooie lighthouse, de ingang tot de Rondout Creek, een prachtig, rustig zijriviertje van de Hudson bij het stadje Kingston. We hebben hier bij een kleine jachtwerf een plaatsje gereserveerd voor de boot. Het is hier super. We mogen nog even aan een steiger liggen om nog het nodige werk aan de boot te doen voordat hij uit het water gaat. Van een andere booteigenaar mogen we zomaar een paar dagen zijn auto gebruiken. Zo kunnen we lekker boo(t)schappen doen en tegelijkertijd de  mooie omgeving zien. Sinds lange tijd in de boot weer normaal electriciteit uit een stopcontact, overvloedig veel water, een goeie internetverbinding, douches en een wasmachine. Voor ons is dit nu allemaal puur luxe. Het is nu weer supermooi weer en we hopen dat het nog eventjes zo blijft..............We zijn content.

Half oktober wordt de boot op de kant getild en liggen we hoog en droog in de beschutting van een oude kapotte loods. Maar de service op de jachtwerf is geweldig en we mogen auto's lenen om boodschappen te doen en spullen te halen voor de boot. Zo hebben we ook de kans om een auto voor onszelf te gaan zoeken.


De Jeep op de foto is het uiteindelijk geworden. Op Kim's naam verzekerd, want je kunt hier alleen een auto verzekeren en registreren met een NY rijbewijs.

Over een tijdje gaan we nog eens door de foto’s en zullen we de mooiste, voorzien van tekst op het internet zetten.

Geen opmerkingen: