Tjonge, jonge, wat kan het hier regenen. Buitjes hebben we al vaker gehad, maar zoals gisteren nog niet. Heb je blauwe lucht en zie je wel een grijze wolk hangen, allez, het zal niet zo vaart lopen. Zit je in je bijbootje, begint het toch te gieten, of dat ze emmers leeggooien daarboven. Het gaat zo snel dat je nog geeneens kans hebt een schuilplaats op te zoeken of de luiken op tijd dicht te doen. Gisteren gingen de buien dan ook nog gepaard met hevige windstoten. Als de zon dan tegen de wolken schijnt heb je wel een hele mooie, hele brede regenboog, wat boven het water nog eens mooier is omdat je dan de hele boog, soms 2, kunt zien.
Moet ik eigenlijk nog iets schrijven over Saint Lucia. De bevolking van Saint Lucia is 100% zwart, ze spreken onderling creools (klinkt als frans) maar de voertaal is engels. Auto's hebben rechts stuur en dus rijden ze links. De mensen zijn allemaal super vriendelijk, heel opgewekt en zeer behulpzaam. Het eiland is nu zelfstandig en valt onder het gemenebest. De hoofdstad van het eiland heet Castries, zo genoemd naar een franse baron ten tijde van de franse overheersing.
Vlakbij de hoofdstad hebben we geankerd in een mooie cove naast de haven waar elke dag 2 soms 3 grote cruiseschepen aankwamen. In de stad de gebruikelijke groente en fruitmarkten en een zeer groot aanbod van t-shirts en toeristenrommel. Wel grote supermarkt gevonden waar het niet echt goedkoop was en het aanbod redelijk beperkt. Maar koken moet je hier gewoon niet doen want er staan overal stalletjes met grote potten en pannen waar je voor een paar euro een styrofoam bak vol met heerlijk eten koopt. Roti kip (met aardappelen) is hier het nationale gerecht.
Intussen zijn we weer naar Martinique gevaren. Een heerlijke zeiltocht van 35 mijl, windje van achteren, soms 7 knopen snelheid. Het zeilen is hier helemaal fantastisch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten