Foetsie has entered the U.S. of A.

Brrrr … wat is het water hier koud. Pas op Hans, geen bommetje maken want je zit zo met je billen op het koraal.



Na 5 dagen varen zijn we aangekomen bij Mayaguana, het eerste Bahama eilandje net ten noorden van de Turks en Caicos eilanden. We hebben zojuist het anker laten zakken in het witte zand boven een prachtige koraaltuin. Het water is hier inderdaad een stuk frisser dan bij de Caribische eilanden, maar ook helderder, mooier dan waar we ook gezien hebben. Koraal staat hier in perkjes en komt hier en daar gewoon uit het witte zand of groeit op de enkele stenen die er liggen.

Er zat eindelijk een beetje wind in de voorspelling voor de komende dagen. We hadden geen zin om nog langer te wachten, dus vertrokken we voor 1000 nM zeilen naar de USA. De eerste dagen gaan we topsnelheid, halve wind, rustige zee. Daarna wordt het rustig met de wind en komen we een dag later dan gepland aan bij onze eerste ankerplek, het eilandje Mayaguana. De eerste helft van de tocht zit er op. Het eiland ziet er desolaat uit, geen strand, geen palmbomen maar droge struiken. Er ligt en half vergane betonnen steiger en het licht van de vuurtoren brandt niet. We voelen ons alleen op de wereld en het lijkt er op dat hier nog nooit iemand geankerd heeft. Het snorkelen is daarom subliem.

We slapen als osjes, maken een uitgebreid ontbijt en trekken weer verder. Er is niet veel wind dus plannen we een tweede stop bij het eilandje Rum Cay, 150 nM verder. Op dit eilandje wonen 80 mensen en een jachthaven met alles er op en er aan staat in de planning. Voor wie? want het eilandje ligt erg ver uit welke route dan ook (behalve die van ons).

De ongeveer 1400 eilanden en, vaak onbewoonde, eilandjes van de Bahama's liggen verspreid over een afstand van 700 mijl. De eilanden zijn allemaal laag. De Caraibische eilanden zijn van vulkanische oorsprong, mooi groen met hoge pieken. Je kon ze op 30 nM afstand al zien liggen. Hier zie je het eiland pas als je er al bent en kun je ook niet zien of er huizen staan. Ook op Rum Cay gaan gaan we niet aan land. We zijn niet aangemeld bij custums and immigration en er staat een hoge boete op als ze je snappen op het land. Na een lekkere lange nacht en weer een uitgebreid ontbijt gaan we weer verder. Er staat nu een goeie wind en die zullen we ook de komende 2 dagen/nachten blijven houden. Zolang het waait plannen we geen ankerstop in.

Overdag hebben we altijd de vislijn uithangen, zonder succes. Tegen de avond zie ik ineens vlakbij een aantal vogels het water induiken en een hoop vissen uit het water springen. We hangen de vislijn gauw uit en binnen 2 minuten hebben we beet. Hij spartelt ernstig tegen en met veel moeite hebben we hem in de teil. Nadat we een scheut rum achter zijn kieuwen hebben gegoten sterft hij een aangename dood.





deze Boniter is familie van de Tonijn

Bakken als biefstuk en van de rest maken we een Boniter/Tonijnsalade voor de volgende dag.

Na nog een etmaal goeie wind is het weer helemaal gedaan en sukkelen we een beetje verder. We hebben gelukkig voor 2 weken eten en drinken meegenomen want die tijd gaan we wel nodig hebben om in Florida te komen.

Zonder dat we een eiland zien varen we tussen de Bahama eilanden door. De laatste nacht gaan we voorbij Freeport en is het druk met tankers en vrachtschepen. Op de radar vogelen we uit wie stil ligt en wie niet en waar we tussendoor kunnen. Voor de zekerheid roepen we een schip op om te vragen of hij idd stil ligt zodat we voor hem langs kunnen. No problem sir, have a nice trip.
Boven de kust van Florida zien we urenlang grote bliksemschichten tussen de wolken.


We hijsen de US groetvlag
Op dag 13 zien we laat in de middag de kust van Florida, hoge flatgebouwen langs de kust en dikke donkere wolken. Op de weerradio wordt gewaarschuwd voor thunderstorms. Welcome to America ! We laten de zeilen zakken en binden alles goed vast. We blijven nog even op zee, lijkt ons veiliger. We krijgen een stevige regenbui over ons heen, lekker, is meteen al het zout van de boot afgespoeld. Om 7 uur varen we, in de zon, de Lake Worth Inlet, West Palm Beach, binnen. Langs mooie huizen met prachtige tropische tuinen varen we Lake Worth op, een groot binnenmeer dat vol ligt met geankerde zeilboten.


We laten het anker zakken en genieten van de stilte en de boot die helemaal stilligt. We did it ! We zijn in the U.S of A !

Het tweede deel van onze reis gaat beginnen: via de Intracoastal Waterway naar New York.