South Carolina

Het mooiste traject van de Intracoastal Waterway is ongetwijfeld de Waccamaw River. Bij Georgetown gaan we de rivier op. Aanvankelijk is de rivier heel breed met aan beide kanten bomen. Gaandeweg wordt de rivier steeds smaller, de bomen langs de oever worden bossen. Veel bomen staan in het water. De kleur van het water wordt steeds donkerder tot zo donker als theewater. De bossen langs de Waccamaw Rivier zijn beschermde vogelgebieden. Langs dit water geen huizen op de oevers.


De bomen worden steeds hoger, het water steeds bruiner. We wanen ons eerder in een tropisch oerwoud dan in Amerika. Dit gevoel wordt nog versterkt door de hitte. Het is namelijk al een dag of 5 heel erg heet. De thermometer geeft 38 graden aan maar door de hoge vochtigheid voelt het aan als 43 graden. Pfffff. Soms lijkt het of de rivier stopt, maar dan maakt hij een grote bocht. Soms ligt er ook een eilandje en achter een van die eilandjes vinden we een prachtige ankerplaats. Zoals altijd zijn we ook hier weer de enige ankeraars. Hans communiceert zeker een kwartier met een rode vogel die bovenop de mast zit. Als het donker wordt zijn de vogels stil, maar dan begint het krekelkoor.
De volgende dag ontmoeten we een echtpaar uit Cairns Australia die dezelfde tocht varen als wij. Zij hadden wel een Alligator gezien in de rivier. Gelukkig maar dat het water te onaantrekkelijk was om er in te springen, ondanks de hitte.


Zeearend met nest op de ICW marker
We hebben in South Carolina meer dan 230 mijl gevaren. De wateren in het zuiden gingen door moerasgebieden, waar we weinig mensen zagen. Hoe meer we naar het noorden varen in deze staat, hoe meer huizen langs de oevers en meer en meer bootjes op het water.


Het eerste plaatsje dat we aandeden in S.C. was Beaufort. Een rustig stadje met hele mooie huizen waar je voor mijn gevoel de voordeur nooit op slot hoeft te doen. We doen boodschappen bij de Piggly Wiggly en als we in de winkel vragen een taxi voor ons te bellen, worden we door de storemanager naar de haven teruggereden. Vrolijke vrouw die telkens het raampje opendraaide en haar kennissen (het hele dorp!) uitbundig groette.




In Beaufort is er zeker 1 kerkje op de 1000 inwoners.



Zoals de huizen staat ook dit kerkje op blokken en kan dus gemakkelijk verplaatst worden. Nou ja, gemakkelijk.

Onze volgende stop is Charleston (Charles Town). Werkelijk een prachtige stad. Het oude gedeelte ligt net als Manhattan op de punt van het eiland, met op de punt de Battery met oude kanonnen en standbeelden van belangrijke historische figuren.






Indrukwekkende grote huizen, maar ook hele mooie kleintjes. Alle huizen zijn zeer zorgvuldig gerestaureerd en het moet ontzettend veel inspanning en geld kosten deze vaak houten huizen in zo’n mooie staat te houden. Amerikanen koesteren hun geschiedenis. Aan deze oostkust is de geschiedenis ook begonnen. Hier hebben de Europeanen zich voor het eerst gesetteld en het land opgebouwd.

We bezoeken ook nog het historische stadje Georgetown. Ook hier weer prachtige huizen, maar het stadje zelf is verder klein en niet wat je nou noemt bruisend. Langs de oever staat een oude staalfabriek, echt helemaal verroest. De taxichauffeur vertelt ons dat de fabriek binnenkort weer opgestart wordt. Typisch voorbeeld van de verouderde industrie zoals je dat overal in Amerika ziet.



’s Avonds maken we nog een wandelingetje over de boardwalk langs leuke eethuisjes. Aan de waterkant lees ik het bordje met de tekst “do not feed the alligators”. Als we even later terugvaren in ons rubberen opblaasbootje voel ik me toch niet zo op m’n gemak.

Aan het eind van de Waccamaw rivier komen we weer in de bewoonde wereld, oftewel de toeristenwereld. We leggen de boot aan een steiger bij Myrtle Beach. We zijn vlak bij het strand !!! We pakken snel de badlakens en lopen ongeveer een km. naar het strand. Nog nooit hebben we zo lekker gezwommen, het water in de Oceaan was ook hier weer zo helder en fris. Daar hadden we na een week hittegolf echt wel behoefte aan.

Een grote Libelle op de railingdraad

Intussen zijn de temperaturen weer wat terug naar normaal en zijn we weer geruisloos de grens overgestoken naar de volgende staat, North Carolina.