We overnachten 2 keer op weer prachtige ankerplekken midden in de natuur. We passeren de grens met Virginia en na 3 dagen arriveren we in Norfolk, het eindpunt van de Intracoastal Waterway. Veel bruggen en scheepswerven. Weer veel herrie … we zijn weer in de drukke wereld. Norfolk ligt rechts aan de rivier, links ligt de Historic Olde Town of Portsmouth.
De ankerplaats is niet geweldig maar in het centrum van Portsmouth is een basin waar je 2 uur mag liggen. Aangezien er niemand anders gebruik wil maken van het basin, blijven wij lekker 5 dagen liggen. Iets langer maar niemand vertelt ons dat we weg moeten gaan.
Met het pondje dat ook uit het basin vertrekt, steken we over naar Norfolk. Een moderne stad met veel hoge kantoorgebouwen waar verder niet veel te beleven is.
We maken opnieuw kennis met Amerikaanse zeilers die we op de Virgin Islands ontmoet hebben en zij weten alles te vertellen over wat er gaande is. Zij condoleren ons ook onmiddellijk met het verlies van Oranje, voetbal leeft hier ook wel. BBKing komt vrijdagavond optreden. Nou daar willen wij graag voor blijven. Het is in de open lucht en de meeste mensen hebben, net als wij, kaartjes voor het grasveld. Heel goedkoop en ver van het podium, maar er stonden grote videoschermen. Het optreden was geweldig. BB is 84 maar zijn gitaarspel en stem waren nog meer dan voortreffelijk. Het was een unieke avond.
De ochtend na het optreden vertrekken we snel. Het is in het basin veel en veel te warm. We zoeken een ankerplaatsje bij de uitgang van Chesapeake Bay met een beetje meer wind.
De volgende dag varen we met wind in de rug en stroom mee door de brug-tunnel-brug-tunnel-brug-brug van 30 km die beide oevers van de Bay verbindt, weer de Oceaan op. Er waait een heerlijk windje … nog een kleine 300 mijl naar de doelbestemming van onze reis.
Onderweg vangen we 2 visjes (tweeling?) die we ’s avonds op de bbq leggen, smaakt als Dorade maar kunnen de naam niet vinden in ons visboek. Lekker vers hoor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten